در جراحی ستون فقرات به منظور قراردادن پیچ در مهره، نیاز به سوراخ کردن مهره است. به دلیل وجود نخاع و همچنین رگ‌های خونی مهم در اطراف مهره، جهت سوراخ و دقت ابعادی آن بسیار مهم است. بر این اساس پزشکان مختصص با توجه به تجربه شخصی و همچنین شناخت خود نسبت به آناتومی بدن محل سوراخ و جهت آن را تخمین می‌زنند و اقدام به سوراخ نمودن مهره می‌نمایند. بنابراین نیاز به یک ابزار کمکی برای جراح وجود دارد تا بوسیله آن محل سوراخ، راستا و زاویه سوراخ و همچنین طول سوراخ مشخص گردد. با توجه به حساسیت موضوع، در نقاط مختلف دنیا برروی این زمینه تحقیق و طراحی‌های مختلفی صورت گرفته است که در حال حاضر برخی از آنها به صورت محدود توسط جراحان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از سوی دیگر، تشخیص و تحلیل‌های قبل از جراحی براساس عکس‌های CT وMRI گرفته شده از بیمار انجام می‌گیرد. در زمان جراحی با توجه به متفاوت بودن حالت بیمار نسبت به زمان تصویربرداری، موقعیت مهره‌ها نسبت به هم تغییر می‌نماید. در تمامی روش‌ها سعی بر استفاده از نقاط مرجعی است که در هر دو حالت تصویربرداری و جراحی ثابت باشد.
در این اختراع نیز این موضوع مورد توجه قرار داشته است. علاوه براین، سه مورد وجود دارد که به عنوان مشکل فنی حل شده توسط این اختراع می‌توان از آنها یاد کرد.
مشکل اول وزن و پیچیدگی برخی از این وسایل است که استفاده از آن نیازمند وجود تجهیزات سنگین و حجیم است که در همه جا قابل اجرا نیست و علاوه براین هزینه استفاده از آن نیز بسیار زیاد است. ابزار ادعا شده در این اختراع با توجه به ابعاد کوچکش قابل انتقال و استفاده در هرکجا است و هزینه آن نیز معقول می‌باشد.
مشکل دوم تفاوت بسیار زیاد جزئیات مهره‌های مختلف یک فرد و همچنین مهره‌های بیماران مختلف با یکدیگر است. با توجه به امکان طراحی اختصاصی این ابزار برای هر مهره یک بیمار، دقت عملکرد آن بسیار افزایش می‌یابد و برای همه بیماران قابل انجام است.
مشکل سومی که وجود دارد نحوه جایگزاری این ابزار بر روی مهره است که با انتخاب شکل هندسی ارگونومی مناسب دست جراح که در نظر گرفتیم این مشکل نیز برطرف شد و جراح به راحتی می‌تواند آن را در محل خود بدون نیاز به هیچ ابزار کمکی در جای خود نگه داشته و عمل سوراخکاری را انجام دهد.
